Przy udzielaniu urlopu jeden dzień urlopu odpowiada 8 godzinom pracy. Pracownik zatrudniony jest w systemie równoważnym. Praca dozwolona jest również w niedzielę. Na dany tydzień pracownik miał zaplanowaną pracę w następujący sposób: » poniedziałek - wolne, » wtorek - 8 godzin, » środa - 8 godzin, » czwartek - 12 godzin,
Umowa o pracę - utwórz wzór przy pomocy prostego formularza. Menu Strona główna; Niniejsza umowa o pracę („Umowa") została zawarta w dniu _____ r. pomiędzy:
Pracownik jest zatrudniony w systemie równoważnym w przedłużonym do 12 godzin wymiarze dobowym, połączonym z ruchomą organizacją czasu pracy, która pozwala na planowanie różnych godzin rozpoczynania pracy. Świadczy on pracę w dniach od poniedziałku do soboty według rozkładu ustalanego przez pracodawcę.
1 miesiąca w równoważnym systemie czasu pracy, w przypadku skróconego tygodnia czasu pracy lub pracy weekendowej, do 4 tygodni w przypadku pracy w ruchu ciągłym. To, jaki okres rozliczeniowy będzie obowiązywał w danym zakładzie pracy, ustala zakładowa organizacja związkowa. Jeśli firma nie posiada takiej organizacji, to pracodawca
System czasu pracy można zmienić w trakcie zatrudnienia. Zmiana systemu czasu pracy na system równoważny jest możliwa także w trakcie umowy o pracę (o ile oczywiście istnieją przesłanki do wprowadzenia tego systemu czasu pracy). Trzeba postępować analogicznie jak przy wprowadzaniu zmian do regulaminu pracy.
Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. Nadgodziny. Jedno jest pewne: ponad 90% kierowców pracuje w nadgodzinach. Niestety znaczna część pracowników traci należne wynagrodzenie za „nadliczbówki” z powodu błędów w rekompensowaniu tej pracy – wynika to z przyjęcia złej metody rozliczania. Błąd ten jest na tyle poważny, że został ujęty nawet w najnowszym projekcie zmian zasad rozliczania kierowców. Godziny nadliczbowe w transporcie O tym, że transport jest niemalże tożsamy z pracą w godzinach nadliczbowych wie każdy. Jednak ile osób z branży ma świadomość tego, że wspomniane nadgodziny są rozliczane w sposób nieprawidłowy? Osoby rozliczające, firmy zajmujące się ewidencją czy też właściciele przedsiębiorstw dowiadują się o tym… dopiero teraz. Podstawa problemu nadgodzin Specyfika realizacji przewozów krajowych i zagranicznych nie jest idealnie dopasowana do standardów pracy w trybie 8 godzin dziennie. Nikogo to nie dziwi i nie jest to jeszcze żadne naruszenie przepisów. Ustawodawca przewidział na takie okazje elastyczny system pracy, nazwany równoważnym. Normy nieprzekraczalne dla kierowców (czas jazdy dziennej, minimalne odpoczynki) są wyższe niż normy ograniczające normalna pracę, po której pojawiają się nadgodziny. - Czyli, jeśli kierowca pracuje 13 godzin, to wiadomo, że to jeszcze nic złego w przepisach drogowych, ale już na pewno pracuje w nadgodzinach i ta praca musi być rozliczana w sposób bardzo uważny. Rutyna osób rozliczających, szczególnie tych z wieloletnim doświadczeniem, w dużych firmach rozliczających, powoduje, że zapominają o weryfikacji oczywistych zasad. Zakładając, że to musi być dobrze, bo przecież jest to oczywiste – mówi Mariusz Hendzel, ekspert Kancelarii Transportowej ITD-PIP. Nadgodziny kierowców w systemie równoważnym - błędy i wypaczenia Okazuje się, że pomijanie oczywistych reguł stało się wizytówką branży transportowej. W najnowszej odsłonie projektu ustawy o rozliczaniu kierowców umieszczono nadmiarowy zapis o nadgodzinach w systemie równoważnym. - Zapis ten dubluje standardowe zasady naliczania pracy w nadgodzinach, ale właśnie po to, aby zniwelować nadinterpretacje rozliczania nadgodzin w ramach „sumy godzin etatowych” w miesiącu. To oznacza, że pomimo iż liczba godzin pracy w miesiącu pokrywa się z wymiarem standardowym, to jeśli występowała praca ponad 12 lub 10 godzin, należy naliczyć wynagrodzenie nadliczbowe. A to w efekcie oznacza, że nie może być ono częścią stawki minimalnej – kontynuuje ekspert Kancelarii Transportowej ITD-PIP. Błąd ten jest tak oczywisty, że niektórzy nie wierzą, że w ogóle może się pojawić. A jednak jest on niezmiernie często spotykany. Plusem jest to, że można go bardzo łatwo znaleźć i zweryfikować. – Należy sprawdzić dwa elementy: stawkę zatrudnienia (czy jest 2800 zł brutto lub mniej) oraz czy jest dokonywana rekompensata nadgodzin czasem wolnym. Osoby rozliczające wykonują te operacje bardzo często odruchowo, rutynowo i… bezwiednie bez dalszej weryfikacji wyników. Nikt nawet nie próbuje weryfikować takich prostych mechanizmów. Okazuje się, że technologia bywa zawodna. A dokładnie w takiej sytuacji dochodzi do zaniżenia wynagrodzenia za pracę nadliczbową – przestrzega ekspert. Nie jest ważne czy kierowców rozlicza osoba zatrudniona wewnętrznie czy też firma zewnętrzna. Te błędy pojawiają się niezależnie od tego, ile doświadczenia posiada osoba zajmująca się ewidencją. Najważniejsze jest, aby zweryfikować je odpowiednio wcześnie, a dokładniej mówiąc… przed kontrolami PIP i roszczeniami kierowców względem zaniżanego wynagrodzenia. Weryfikacja poprawności nadgodzin możliwa jest na dwa sposoby: można dokonać tego samodzielnie, analizując konkretne elementy w dokumentacji kierowcy lub skorzystać z darmowej weryfikacji, która odbywa się zupełnie niezobowiązująco. Link do strony, która kieruje do darmowych konsultacji znajduje się tutaj. Kancelaria transportowa ITD-PIP Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź »
Beata: tzw "żółte tarczki" już od dawna nie są uznawane poza granicami Polski, bo od momentu gdy wprowadzono formularz unijny, wiekszość krajów europejskich przyjeło ten wzór jako jeden obowiązujący. Oczywiscie może się zdarzyć, że podczas kontroli inspektorzy uznają "żółtka", ale coraz rzadziej się to zdarza. Dziwi mnie, że Słowacja i Czechy przeszły bezproblemowo - chyba kierowca nie miał kontroli lub miał bardzo dużo tarczki jak narazie są (muszą być) uznawane w Polsce bo reguluje to art 31 ustawy o czasie pracy kierowców, ale już mamy projekt zmiany tego artykułu i jedynym poprawnym dokumentem będzie tylko druk unijny. Na zagranicę polecam stosować TYLKO druki unijne - zatem lepiej przepisać te stare zaświadczenia i na przyszłość wystawiać już tylko druki czas nieprzepracowany, ale nie z winy kierowcy jest płatny jako przestój. Zatem tyle ile było planowane pracy trzeba kierowcy zaliczyć do wynagrodzenia. Podobnie 21, bo kierowca się chyba przemieszczał z pojazdem do innego warsztatu, wiec nie można tego nazwać czasem wolnym. (piatek) miał juz czas wolny w domu klienta, więc można to potraktować jako np. odbiór wolnego za nadgodziny. 23-24 to weekend, wiec czas wolny wg planu (tak zakładam). Jeśli kierowca miał zapewnione wyżywienie (np. u klienta) to należy mu się 25% diety, jeśli nie miał wyżywienia, to należy mu się 100% diety. Udzielenie dnia wolnego za pracę w sobotę nie załatwia sprawy dodatkó za naruszenie doby pracowniczej i nocnych. Nalezy te dodatki zapłacić. Taka rekompensata załatwia sprawę dodatków za przekroczenie średniotygodniowe, gdyby taka sobota nie została oddana. Cytuj
Przestrzeganie czasu pracy przez kierowców ma istotne znaczenie dla bezpieczeństwa transportu oraz zdrowia i bezpieczeństwa osób w nim uczestniczących, a także dla innych uczestników ruchu drogowego. Normy czasu pracy zostały wprowadzone aby nie dopuszczać do nadmiernego zmęczenia kierowców wskutek długiego prowadzenia pojazdu, szczególnie w nocy. Do kontroli przestrzegania czasu pracy kierowców i prowadzenia jego ewidencji jest zobowiązany pracodawca. Czas pracy kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy podlega kontroli inspektorów Państwowej Inspekcji Pracy, natomiast czas pracy kierowców samozatrudnionych jest kontrolowany przez inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego. Przepisy o czasie pracy kierowców zostały określone w Ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2012 r. poz. 1155 i z 2013 r. poz. 567). Podlegają im kierowcy zatrudnieni na podstawie stosunku pracy, kierowcy samozatrudnieni, czyli przedsiębiorcy osobiście wykonujący przewozy drogowe oraz osoby niezatrudnione przez przedsiębiorcę, lecz osobiście wykonujące przewozy drogowe na jego rzecz, w rozumieniu art. 4 pkt 6a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 i z 2015 r. poz. 211 i poz. 390). Za nieprzestrzeganie czasu pracy pracodawcom grożą kary określone w ustawie – kodeks pracy, natomiast za nieprzestrzeganie czasu pracy samozatrudnionych kierowców - kary określone w załączniku nr 3 do ustawy o transporcie drogowym. Zgodnie z ustawą o czasie pracy kierowców do czasu pracy kierowców zalicza się: prowadzenie pojazdu; załadowywanie i rozładowywanie oraz nadzór nad załadunkiem i wyładunkiem; nadzór oraz pomoc osobom wsiadającym i wysiadającym; czynności spedycyjne; obsługę codzienną pojazdów i przyczep; inne prace podejmowane w celu wykonania zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu i rzeczy; niezbędne formalności administracyjne; utrzymanie pojazdu w czystości; pozostawanie poza godzinami pracy (poza przyjętym rozkładem czasu pracy) w gotowości do wykonywania pracy, w szczególności podczas oczekiwania na załadunek lub rozładunek, których przewidywany czas trwania nie był znany kierowcy. Czas pracy kierowcy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. Kierowcy pracujący w systemie równoważnym, na podstawie rozkładów czasu pracy, mogą mieć wydłużony czas pracy do 12 godzin na dobę. Wydłużony czas pracy w poszczególnych dniach jest równoważony skróconym czasem pracy w innych dniach lub dniami wolnymi od pracy. Kierowcy, którzy wykonują przewóz drogowy osób lub rzeczy pojazdami skonstruowanymi lub trwale przystosowanymi i przeznaczonymi do przewozu więcej niż dziewięciu osób łącznie z kierowcą lub pojazdami, których dopuszczalna masa całkowita, łącznie z przyczepą lub naczepą, przekracza 3,5 tony podlegają również przepisom: rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 - jeżeli przewóz odbywa się na terytorium Wspólnoty lub pomiędzy Wspólnotą, Szwajcarią i państwami będącymi stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), jeżeli przewóz odbywa się pomiędzy Wspólnotą a państwem trzecim innym niż Szwajcaria lub państwami będącymi stronami porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo przewóz poprzez takie państwo. Oznacza to, że są zobowiązani do rejestrowania czasu prowadzenia pojazdu, obowiązkowych przerw i odpoczynku za pomocą zainstalowanego w pojeździe tachografu cyfrowego lub analogowego zgodnie z przepisami rozporządzenia (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylające rozporządzenie Rady(EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego. W przypadku gdy kierowca: przebywał na zwolnieniu lekarskim od pracy z powodu choroby; przebywał na urlopie wypoczynkowym; miał czas wolny od pracy (ale nie odpoczynek tygodniowy); prowadził pojazd wyłączony z zakresu stosowania rozporządzenia (WE) nr 561/2006 lub Umowy AETR; wykonywał inną pracę niż prowadzenie pojazdu; pozostawał w gotowości w rozumieniu art. 9 ust. 1 i 10 ust. 1 ustawy o czasie pracy kierowców i nie jest możliwe wprowadzenie tych informacji do tachografu, przedsiębiorca wystawia kierowcy Zaświadczenie o działalności kierowcy. Wzór formularza zaświadczenia jest określony: w decyzji Komisji nr 2007/230/WE z dnia 12 kwietnia 2007 r. w sprawie formularza dotyczącego przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym (Dz. Urz. UE L 99 z str. 14, z późn. zm.) dla przewozów podlegających rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 - Materiały Pobierz formularz w umowie AETR dla przewozów podlegających tej umowie - Materiały Pobierz formularz Zaswiadczenie Karty do tachografów wydaje Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych SA, zgodnie z umową zawartą z ministrem właściwym do spraw transportu. Wnioski o wydanie karty składane są bezpośrednio do PWPW pocztą lub elektronicznie.
- Zatrudniamy dwóch kierowców do prowadzenia samochodów osobowych. Obaj pracują w równoważnym systemie czasu pracy. Jaki zakres powinna mieć przekazywana im informacja o przepisach z zakresu czasu pracy? Czy może polegać na wskazaniu jedynie podległości pod przepisy ustawy o czasie pracy kierowców? – pyta czytelnik. Pracodawca ma obowiązek poinformować kierowców o obowiązujących ich przepisach z zakresu czasu pracy, w sposób przyjęty w danym zakładzie. Taka powinność wynika z art. 24 pkt 1 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (DzU nr 92, poz. 879 ze zm.). Obowiązek ten powinien zostać wypełniony w stosunku do każdego kierowcy, niezależnie od tego, jakiego rodzaju pojazdy prowadzi w ramach zatrudnienia. Ważne! Kierowcą, który musi otrzymać taką informację, jest tylko osoba zatrudniona na podstawie stosunku pracy na stanowisku pracy kierowcy. Państwowa Inspekcja Pracy przyjmuje, że dla oceny, czy dana osoba podlega pod przepisy ustawy o czasie pracy kierowców decydujące znaczenie ma umowa o pracę i wynikające z niej stanowisko pracy, na którym zatrudniony jest pracownik (pismo Departamentu Prawnego GIP z 11 sierpnia 2008 r. w sprawie umów o pracę kierowców, GPP-302-4560-609/08/PE; opublikowane w Rzeczpospolitej 22 sierpnia 2008 r.). Nie została narzucona jakakolwiek forma, w jakiej informacja ta powinna zostać pracownikowi przekazana. Do celów dowodowych dobrze przyjąć zasadę przekazywania jej na piśmie, pobierając jednocześnie od kierowcy podpis potwierdzający zapoznanie się z nią. Ustawa nie wystarczy Za przepisy prawa pracy rozumie się nie tylko przepisy ustaw i rozporządzeń, ale również postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy (art. 9 § 1 kodeksu pracy). Dlatego informacja obejmować musi regulacje odnoszące się do czasu pracy zawarte nie tylko w ustawie, ale również w kodeksie pracy i regulaminie pracy. W kwestii pytania czytelnika istotne jest to, że nie mówimy tutaj o ogólnej informacji o „istnieniu ustawy". Informacja ma mieć charakter zindywidualizowany, czyli dotyczyć tych przepisów z zakresu czasu pracy, które dotyczą danej osoby. W razie, gdy kierowca prowadzi pojazdy objęte przepisami rozporządzenia 561 lub umowy AETR, informacja powinna obejmować również te akty prawne. Jednak u czytelnika kierowcy wykonują przewozy samochodami osobowymi, dlatego nie są objęci ani rozporządzeniem, ani umową. W informacji nie wystarczy wskazać jedynie akty prawne (ustawę o czasie pracy kierowców, kodeks pracy, regulamin pracy). Trzeba wskazać konkretne regulacje odnoszące się do kierowcy. Konieczne są konkrety Przykładowo, skoro kierowcy objęci są systemem równoważnego czasu pracy, to w informacji powinno to właśnie zostać wskazane: - opisowo, np. „Zgodnie z regulaminem pracy obowiązującym u Pracodawcy kierowca objęty jest równoważnym systemem czasu pracy z okresem rozliczeniowym czasu pracy wynoszącym miesiąc. W tym systemie czasu pracy dobowy wymiar czasu pracy może być wydłużony do 12 godzin przy skróceniu czasu pracy lub dodatkowych dniach wolnych na przestrzeni okresu rozliczeniowego", bądź - przez odesłanie do przepisu prawa pracy. Nie wolno natomiast odesłać do przepisów dotyczących pozostałych systemów czasu pracy. Zgodnie z art. 22 ustawy o czasie pacy kierowców, art. 12 ust. 2 i 3, art. 13, art. 21 oraz art. 24 pkt 2 nie mają zastosowania do kierowców prowadzących pojazdy wymienione w art. 29 ustawy, w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 oraz w art. 2 ust. 2 lit. b umowy AETR. Kierowcy podlegający temu wyłączeniu to kierowcy samochodów osobowych. Nie dotyczą ich więc następujące regulacje ustawy: - maksymalny 60-godzinny czas pracy w konkretnym tygodniu, - rozliczanie czasu pracy, biorąc pod uwagę także czas przepracowany u innego pracodawcy, - 30- lub 45-minutowa przerwa w pracy, o której mowa w art. 13 ustawy, - ograniczenie do 10 godzin dobowego wymiaru czasu pracy w przypadku, gdy praca jest wykonywana w porze nocnej, oraz - obowiązek uzyskania od kierowcy oświadczenia na piśmie o wymiarze zatrudnienia albo o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy. Tych regulacji nie trzeba zatem wymieniać w informacji przekazywanej kierowcy samochodu osobowego.
Pytanie: Ile godzin w miesiącu może przepracować kierowca zatrudniony w systemie równoważnym? Po ilu godzinach pracy w dobie należy naliczać mu nadgodziny? Pozostało jeszcze 95 % treściAby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp. Zyskaj dostęp do wszystkich płatnych treści na portalu Aktualności o zmianach przepisów transportowych zawsze będziesz na bieżąco Interpretacji przepisów zawsze z komentarzem, z którego wszystko jasno wynika Konsultacji z ekspertami pytasz i otrzymujesz odpowiedzi Dobrych praktyk transportowych rekomendowanych przez kancelarie sposobów postępowania, które warto naśladować Telefonicznego dyżuru eksperta osobiście zadaj pytanie a natychmiast otrzymasz rozwiązanie Edytowalnych wzorów dokumentów każdy przygotujesz w kilka minut E-biblioteki z najnowszymi e-raportami branżowymi do pobrania Logowanie Jeżeli nie jesteś zarejestrowanym użytkownikiem portalu, możesz wykupić jednorazowy dostęp do wybranego dokumentu.
umowa o pracę kierowcy w systemie równoważnym wzór